Op naar Texel vogels kijken!
Ja, het was weer eens zo ver: we gingen weer een weekend naar Texel vogels kijken! Inmiddels één van mijn favoriete plekken om vogels te gaan kijken. Het Lauwersmeer staat ook in de top drie van mijn favoriete plekken, en het voordeel daarvan is dat het een stuk dichter bij Groningen is. Maar nu was het Wadden eiland Texel weer eens aan de beurt.
In de week ervoor waren er al een aantal bijzondere vogels gemeld, mede dankzij het Dutch Birding Weekend. Dan strijken honderden fanatieke vogelaars neer op het eiland, om zich samen te storten op het zien van zo veel mogelijk, en het liefst ook zo zeldzaam mogelijke vogels. Helaas konden we daar dit jaar niet bij zijn, dus dan maar een weekend later.
De Blauwstaart is helaas gevlogen
Bij aankomst op vrijdagavond was het al donker, dus de eerste vogels waren zaterdagochtend aan de beurt. We besloten eerst om de plek te bezoeken waar een aantal dagen ervoor nog een Blauwstaart was gezien. Hij was al een aantal dagen niet meer gemeld, dus was waarschijnlijk al gevlogen. Niet geschoten is altijd mis, maar ook wij troffen het beestje niet meer aan in het betreffende bos. Wel veel sporen van vogelaars die het dier wel hadden gezien…
De Alk op Texel tijdens het vogels kijken bij de Robbenjager
Daarna besloten we een rondje te lopen bij de Robbenjager. Bij de groepsexcursie op Texel in mei had ik deze ronde ook gelopen met 12 personen, en dat leverde toen ook leuke waarnemingen op. Eens kijken welke vogels er in een ander seizoen zouden zitten. De zomergasten zijn dan weg, en doortrekkers of wintergasten al aanwezig. Er waren weer veel eenden, Watersnippen, ganzen en meeuwen aanwezig. Nu ook Koperwieken, Putters, Goudhaan en Keep. De mooiste waarneming deed ik vanaf het duin: door de verrekijker zag ik iets zwart wits in zee drijven. Zou het een Alk zijn? Op zo’n moment ben je erg blij dat je een telescoop bij je hebt! Het bleek inderdaad een Alk (Alca torda) te zijn. Leuk! Dat was voor ons beiden een nieuwe soort. Hij dreef nog ver weg, rechts in ons blikveld, en leek zich richting het strand te bewegen. Die kant dus ook maar op, terwijl we ondertussen de struikjes nog afspeurden naar kleine vogeltjes.
Na een korte strandwandeling bleek het dier best dichtbij te dobberen. Zo nu en dan dook hij even onder water om eten te zoeken. Met de telescoop prachtig te zien, alsof hij op een paar meter afstand dreef. Zelfs de witte streepjes op de zwarte snavel waren stuk voor stuk te tellen.
En er waren meer die hem graag dichterbij wilden zien
Naast ons stond ook nog een man met zijn zoon te kijken naar de Alk. Natuurlijk bood ik aan dat ze wel even door de telescoop mochten kijken. Nou, dat heb ik geweten: binnen de kortste keren werd er door hen nog de moeder en nog een stel kinderen bijgehaald. Om de beurt even naar de Alk kijken, en daarna nog een keer en nog een keer… wat leuk om kinderen zo van zo’n vogel te zien genieten! Na een uurtje vonden we het welletjes en zijn we verder gegaan met de wandeling.
Na een theepauze bij de Robbenjager hebben we nog een stukje door de duinen gewandeld. Daar kwamen we wel veel stuifzwammen tegen, maar geen nieuwe vogels meer. Tijd om naar het huisje te gaan voor het avondeten en de nacht.
Pallas’ Boszanger en Taigaboomkruiper in het Krimbos
De volgende dag zijn we weer aan de noordkant van Texel op zoek geweest naar leuke vogels, omdat ze daar het eerst aan land komen na een tocht vanuit het Noorden. De reeds gemelde Taigaboomkruiper en Pallas’ Boszanger in het Krimbos hebben we nog gevonden, maar de Pestvogels bij het Reddingboothuis waren helaas al weer verder gevlogen. Wel zagen we daar in de struiken meerdere Goudhaantjes zitten. Dat blijf ik mooie vogeltjes vinden, met die knalgele streep over hun kop. We zijn vervolgens naar de Westerslag gereden. Naast de weg door de duinen is nog wel eens een Klapekster te zien, maar die zat op dat moment net even ergens anders. Op zee was nog mooi een Roodkeelduiker te zien, en in de verte vlogen meerdere zwermen Zwarte Zeeëenden voorbij. Natuurlijk ook de nodige meeuwen en een paar Drieteenstrandlopers. Wij hadden zelf met de telescoop ook de aandacht getrokken van een stel natuurliefhebbers. Wat begint met de vraag: “wat hebben jullie gezien?”, mondt dan vaak uit in een leuk gesprek over vogels kijken.
Terug naar Groningen
Daarna was het tijd om naar de boot te rijden. Onderweg vanuit de auto nog even een akker met Kieviten gescand om te kijken of er nog een afwijkend exemplaar tussen zat. Niet dus. We waren mooi op tijd voor de boot, maar er waren meer mensen die besloten hadden om diezelfde boot te pakken. Alle auto’s voor ons mochten nog mee, maar wij net niet meer. Hadden we maar door moeten rijden bij de Kieviten… We hebben van het extra uur op het eiland geprofiteerd door nog even met de telescoop over de Mokbaai te kijken in de schemering. Nog vrij veel steltlopers en eenden en als mooie afsluiter nog vier Gewone zeehonden die lagen te rusten op een drooggevallen stuk van de Waddenzee. Ondertussen was aan de lichtjes in het donker al te zien dat de boot weer kwam aanvaren, en zat het weekend vogels kijken op Texel er weer op.
